Dupa chuj

Postanowiłam zaprzedać swą duszę personom różnym i o swoim życiu opowiadać w konwencjach o jakich ludzie marzą, żeby o moim życiu czytać. Z wora propozycji wybrałam oczywiście konwencję optymistyczną, gdyż taką się jeszcze nigdy nie kalałam (a poza tym wór tylko jedną propozycję zawierał). Do dzieła zatem, kochany, wspaniały, kwieciście pachnący pamiętniczku!
Od początku sierpnia dzielnie pochłaniałam strony wszelkich syntez historycznoliterackich, syntez arcyciekawych, będących kopalnią wiedzy szczególnej i wybitnej, która zaintrygować potrafiłaby niejednego znudzonego życiem, ociekającego depresją czytelnika! I choć na swoim koncie miałam jedną porażkę, to nie poddawałam się! Przemierzałam przez te setki stron pożółkłych, bo wiedziałam, że jest to niezbędne, a przede wszystkim - wiedziałam, że się uda!!! Gdyby nie to samonapędzające przeświadczenie, to wszystko rychło straciłoby sens i równie dobrze mogłabym się poddać i utkwić w marazmie, w jakim bezcelowo tkwi tyle ludzi, miast wykorzystać swój potencjał i aktywować siłę do podjęcia działania. No i... udało się! Teraz szczycić się mogę swoim wyższym wykształceniem, a przede wszystkim - perspektywami jakie to przede mną otwiera.
....
....
....

Dalej nie umiem.